dag 3

Hoi iedereen!

Vanochtend moesten we om 7 uur opstaan terwijl we de dag daarvoor een disco hadden. Dus ik ging me slaapdronken aankleden en wandelen naar het eetgebouw (nog steeds slaapdronken. En we gingen met de bus een tocht makten, we hadden zelfs een gids! De eerste plek waar we gingen stoppen was in een bos met vet veel ruinēs (alleen niet echt in goeie staat). Daarna kwamen we aan bij een soort kopie van het Witte huis (alleen had deze last van afbladderende verf). Weer terug in de bus ging ik pitten. Tot mijn grote blijdschap gingen we nu naar een mineralenmuseum. Je kon er edelstenen kopen. Maar wat echt indruk heeft gemaakt, was de show met mineraalstenen. Er wedr ultraviolet licht op de stenen geschenen, toen kregen ze alle kleuren van de regenboog. Tot mijn grote spijt moesten we daarna weer weg (tijdnood). Gelukkig gingen we nog naar meer ruinēs (in betere staat volgens de gids) Daar was ook een podium, dus gingen de begeleiders ons verblijden met hun zoetgevooisde stemmen (ze zongen ook vader Jacob). Wij gingen ook zingen, maar van dat gezing en geluister kreeg je echt honger, dus gingen we eten: kip, aardappels en salade.
Bij de sunbridge, waar Luc verder over vertelt, was er nog een zeer gedenkwaardig, hilarisch moment:
We stonden bovenaan een hele steile heuvel en toen dacht Annemarie kom, laat ik ook ff lekker de heuvel afrennen. Natuurlijk niet zo’n slim idee! Er ging iets mis......
Ze gleed uit over haar (overigens leuke) slippertjes en stuiterde toen enigszins charmant op haar billen verder tot ze onderaan belandde met een zeer groene bibs. En gelukkig heeft onze fotograaf Richard dit moment op de zwarte plaat (lees foto, dit is een zeer ouderwets woord, maar wel goed om de woordenschat te verrijken) kunnen vastleggen.

Luna

Daarna gingen we naar de Sunbridge, Daar was boven op de heuvel een hele mooie koepel met pilaren. Daarna gingen we op weg naar Estland, We hebben daar een hoge toren beklommen: we konden Letland, Estland en Rusland zien. Toen zijn we naar een soort electriciteitopwekmuseum geweest: best interessant! De ouders mochten boodschappen doen, wij niet. De dierentuin was supercool.

Luc

Het was een megalange dag met enorm veel indrukken, de kinderen hielden zich verbijsterend goed. Ze waren stil bij de beren (afgezien van het applaus) en slopen rond de kooi van het te jong bij zijn moeder weggerukte wolfje.

Maar het allermooiste moment was toch wel (voor ondergetekende dan) dat ze vanmorgen onder het ontbijt, reeds om half acht, lang zal ze leven voor me zongen!
;-) een jarige Wendela