De enerverende reis

YES, we zijn er. En het had heel wat voeten in aarde, voordat we in de lucht vlogen.
Om half zeven stond (bijna) iedereen keurig klaar voor school. Zodat we stipt om 7 uur in de bus zaten. So far so good.
Tot aan Nijmegen zat iedreen relaxed en ontspannen in de bus. Maar..... plotseling gebeurde daar 200 meter voor ons een naar ongeluk. Alles stond stil en na een kwartier begon iedereen stilletjes aan wat te zweten. Dit was niet ingecalculeerd.
Eindelijk, na drie kwartier konden we weer langzaam rijden. Via Henk werd Ryan air ingelicht dat we een beeeeetje aan de late kant waren.
Eenmaal aangekomen in Weeze wilde de eerste incheckmeneer ons niet meer helpen. En heftig hoofdschudden was alles dat hij deed. Gelukkig zat er een iets soepeler dame naast hem die ging bellen. Gelukkig mochten we mee, dachten we....
Want.... het bleek dat iedre letter in je paspoort overeen moet komen met de letters op de boardingcard. Dit was helaas niet helemaal het geval (understatement of the year)
In wel 5 boardingpasses zaten fouten, 4 kwamen er doorheen, maar helaas, heel erg naar, Caroline wilden ze niet doorlaten.
Dat zette een behoorlijke domper op de vreugde dat we het vliegtuig toch nog hadden gehaald.
We hopen dat ze alsnog kan komen met een andere vlucht!

Eenmaal aangekomen in Letland nog twee uurtjes rijden naar Palsmane, maar iedereen was nu echt relaxed. De bedden werden verdeeld, de omgeving werd verkend en er werd kennis gemaakt met de Letse kinderen.
Het is hier heel groen, een prachtig beekje met een authentieke hangbrug leidt ons naar onze etensplek, de zon schijnt en iedereen vermaakt zich.
Na een heerlijke maaltijd van echte Letse worst en macaroni met ketchup zijn de kids aan het voetballen of kletsen en dat doen de ouders ook (vooral dat laatste dan)

Morgen een echt verslag van de kinderen na naar we hopen een heerlijke nachtrust.